Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde yetişen, kokusu, aroması ve rengi ile diğer çilek türlerinden farklı olan Osmanlı Çileği, ilk ürününü verdi. Padişah sofralarının vazgeçilmez meyvelerinden olan Osmanlı Çileği, az bulunması nedeniyle talepleri karşılayamıyor.
Farklı rengi, aroması ve kokusu ile çilek türlerinin en lezzetlisi olan Osmanlı Çileği, 2021 yılında Kdz. Ereğli Osmanlı Çileğini Yaygınlaştırma ve Üreticileri Koruma Derneği tarafından coğrafi işaret olarak tescillendi. Padişah sofralarının vazgeçilmezi olan Osmanlı Çileği, aroması ve kokusu ile de dikkat çekiyor. Ziyaretlerde hediyelik olarak götürülüen ve reçel yapımında kullanılan çileği yetiştirmek için 50 yıldır mücadele verdiklerini anlatan 63 yaşındaki tarım emeklisi Galip Keskin, dedelerinden aldığı mesleğini sürdürüyor.
Ekim ayında dikilen ve Mayıs ayından itibaren hasat edilen Osmanlı Çileği'ni anlatan iki çocuk babası Galip Keskin, "Çilektepe Sokak'ta yaşıyorum. Bu işi çocukluğumdan beri yapıyorum. Bizden önce büyüklerimiz yapıyordu. Sonra biz devraldık. Çocukluğumuzdan beri yapıyoruz. Osmanlılılar yaşamış daha önce, onlardan kalma. Bize fidesi gelmiş zamanında. Sonra çoğaltmaya çalıştık. Üretmeye çalıştık. Osmanlı Çileği, çok narindir. Yaz ayında kurumaya dönüyor. Çok narin bir çilek. Verimi az olduğu için fazla yaşatamıyoruz. Osmanlı Çileği'ni kolay bulamazsınız. Aroması çok iyidir. Reçellik için birebirdir. Hediyelik götürülür. Ekim ayında dikiyoruz, Mayıs-Haziran aylarında da hasat ediyoruz. Daha çok iş adamları hediyelik olarak alıyor. Bilenler de reçellik olarak alıyorlar" diye konuştu.
Osmanlı Çileği'nin yanı sıra büyüklüğü ile dikkat çeken Alo çileğini de ektiklerini anlatan Galip Keskin, "Alo çileği, Osmanlı çileğine benzemez. Daha iridir. Daha dökümlüdür. Osmanlı Çileği'ne nazaran daha çok dayanıklı olduğu için, köylüler olarak Alo çileğine ağırlık veriyoruz. Verimi daha fazla. Havalar iyi giderse hasat iyi oluyor. Havalar yağışlı olursa rutubetten çürüyor. Bu işi çocukluğumdan beri yapıyorum. En az 50 yıldır bu işi yapıyorum" dedi.
Osmanlı Çileği ile zahmeti sebebiyle genellikle emeklilerin uğraştığını söyleyen Galip Keskin, "Yeni yetişen nesil bununla uğraşmaz. Ancak bizim gibi eskiler uğraşır. Zahmeti çok. Senede en az 7-8 kez bitkisini temizliyoruz. Biz de elimizden geldiği kadar yetiştirmeye çalışıyoruz. Yazın kurak ayda kuruyor, dayanmıyor" şeklinde konuştu.
